4/5 International Business S. 5 years ago on Google
(Translated
by
Google)
Pledged,
but
not
lost
The
history
of
Het
Pand
dates
back
to
1201.
In
addition
to
the
chapel
of
Sint-Michiels,
a
hospital
was
founded
in
Onderbergen
with
the
name
"Uten
Hove
Hospitaal",
so
named
after
the
founder,
Canon
van
Utenhove.
As
early
as
1228
this
hospital
had
become
too
small
and
it
moved
to
the
(Oude)
Bijloke.
The
vacant
building
was
donated
to
the
Dominicans.
This
very
young
monastic
community
was
founded
in
1216
by
Saint
Dominic
and
settled
in
Ghent
at
the
request
of
Ferrand
of
Portugal
and
Joanna
of
Constantinople,
count
and
countess
of
Flanders.
Dominic's
followers
built
their
monasteries
mainly
in
cities
and
were
actively
engaged
in
preaching
and
conversion.
(That's
where
they
got
their
names
from
preachers
too).
The
vacant
Utenhove
hospital
became
the
core
of
the
new
Dominican
monastery.
Around
1240
the
fathers
started
building
a
church
on
the
southern
side
of
the
complex
(where
the
nineteenth
century
row
of
houses
of
Jacobijnenstraat
is
currently
located).
This
immense
structure
was
52
meters
long,
22.5
meters
wide
and
had
no
columns
to
support
the
vault.
The
pulpits
of
all
places
in
the
church
could
be
seen
and
the
preacher
heard.
In
between
these
two
buildings,
a
new
wing
was
built
on
the
Leie,
entirely
in
natural
stone
(the
current
Leie
wing).
For
the
covered
cloister
with
the
beautiful
windows
in
stone
tracery,
sponsorship
was
sought
from
Margaret
of
York,
Duchess
of
Burgundy.
In
the
wall
of
Het
Pand
you
can
still
see
the
place
of
the
memorial
stone
that
reminded
of
this
fact.
(Original)
Verpand,
maar
niet
verloren
De
geschiedenis
van
Het
Pand
gaat
terug
tot
1201.
Naast
het
kapelletje
van
Sint-Michiels
werd
toen
in
Onderbergen
een
hospitaal
opgericht
met
de
naam
"Uten
Hove
Hospitaal",
zo
genoemd
naar
de
stichter,
kanunnik
van
Utenhove.
Reeds
in
1228
was
dit
hospitaal
te
klein
geworden
en
verhuisde
het
naar
de
(Oude)
Bijloke.
Het
leeg
gekomen
gebouw
werd
geschonken
aan
de
dominicanen.
Deze
zeer
jonge
kloostergemeenschap
werd
in
1216
gesticht
door
de
heilige
Dominicus
en
vestigde
zich
in
Gent
op
verzoek
van
Ferrand
van
Portugal
en
Johanna
van
Konstantinopel,
graaf
en
gravin
van
Vlaanderen.
De
volgelingen
van
Dominicus
bouwden
hun
kloosters
hoofdzakelijk
in
steden
en
hielden
zich
er
actief
bezig
met
prediking
en
bekering.
(Daar
haalden
zij
ook
hun
naam
van
predikheren
vandaan).
Het
vrijgekomen
Utenhovehospitaal
werd
de
kern
van
het
nieuwe
dominicanenklooster.
Omstreeks
1240
begonnen
de
paters
met
de
bouw
van
een
kerk,
aan
de
zuidelijke
zijde
van
het
complex
(waar
zich
momenteel
de
negentiende
eeuwse
huizenrij
van
de
Jacobijnenstraat
bevindt).
Deze
immense
constructie
was
52
meter
lang,
22,5
meter
breed
en
had
geen
zuilen
om
het
gewelf
te
steunen.
Van
alle
plaatsen
in
de
kerk
kon
men
de
preekstoel
zien
en
de
predikant
beluisteren.
Tussen
deze
twee
gebouwen
in
werd,
aan
de
Leie,
geheel
in
natuursteen,
een
nieuwe
vleugel
opgetrokken
(de
huidige
Leievleugel).
Voor
de
overdekte
kloostergang
met
de
prachtige
ramen
in
stenen
maaswerk
werd
een
beroep
gedaan
op
sponsoring
van
Margareta
van
York,
hertogin
van
Bourgondië.
In
de
muur
van
Het
Pand
ziet
men
nog
de
plaats
van
de
gedenksteen
die
aan
dit
feit
herinnerde.
2 people found this review helpful 👍
