Jedna gwiazdka to za dużo. Jak ktoś z jakim kolwiek urazem da rade wytrzymać to niech kieruje sie na WWA. Po wypadku motocyklowy odesłano mnie do domu bez niczego. Ledwo usg zrobili bo prosiłem, ale tylko brzucha, potężnie zbitej nogi już nie chcieli. 3 dni później karetka w domu, bo ból nogi nie ustawał i momentalnie sie mocno zwiększył - dostałem tylko zastrzyk - 0 pomocy. Tydzień później z krwiakiem większym od drugiego uda na SOR, nie chcieli mnie zarejestrować bo to nie świeży uraz już był xD. Lekarz z litości zobaczyła sowim okiem i zawołała chirurga - młody lekarz stwierdził, że skoro ruszam noga to jest ok :D On nie jest od robienie USG. Pojechałem do Warszawy i tam mi pomogli od reki. Stan zapalny, ogromny krwiak - odciągnięte 1500ml. Dopiero zastrzyki na zakrzepy, antybiotyki, leki na lepsze krążenie. Na Winiarach „rusza pan nogą”. MASAKRA. Jestem młodym człowiekiem 22lata i nigdy więcej tam nie pojadę. Brzydzę sie tamtymi lekarzami, którzy pracują chyba za kare, ale kasę dostają :D

Przyjechaliśmy, zostaliśmy odesłani z rejestracji do białych drzwi z guzikiem ( bo nie mieliśmy skierowania ) , tam mieliśmy dzwonić i zaczekać na lekarza aż wyjdzie i stwierdzi czy pacjent kwalifikuje się do przyjęcia na SOR, bo jak usłyszeliśmy od BARDZO nieprzyjemnej Pani, której ewidentnie "przeszkodziliśmy" w "pracy " tu się przyjmuje ludzi z karetki albo ze skierowaniem. Gdy już znaleźliśmy te magiczne drzwi, zadzwoniliśmy i czekamy. Wtedy zaczęli podchodzić inni czekający, którzy powiedzieli nam że oni już od godziny dzwonią tym dzwonkiem i nikt nie wychodzi. Przechodziła jakaś Pani pielęgniarka i prosiliśmy o sprawdzenie o co chodzi, okazało się że ten dzwonek to fikcja, po prostu nie działała ( sprawdziliśmy to razem z nią , nie dzwonił ). No to wtedy wszyscy czekający zaczęli się interesować, podchodzić do okienka gdzie siedzą sobie dwie pielęgniarki przy jednym komputerze, bardzo nieprzyjemne, opryskliwe ( nawet dla starszych osób, czekających od ponad godziny z bólami różnego typu, jeden Pan nawet mówił że czeka 6 godzin i czeka i nie wie co dalej). Pani powiedziała że doktor wie , jak stwierdzi że ma chwilę to wyjdzie łaskawie przed drzwi ( z tej informacji wywnioskowałem że ten dzwonek jest specjalnie wyłączony ), pacjentów ( w sumie jeszcze nie, bo nie był nikt przecież zarejestrowany, bo czekali na łaskawego Pana doktora ), ludzi chorych, starszych , czekających z różnymi chorobami traktuje się w tym szpitalu NIELUDZKO. My zrezygnowaliśmy po tej całej sytuacji, i pojechaliśmy na inne pogotowie/ nocną opiekę medyczną.

Tate z rozpoznaniem udaru karetka przywiozła na Odział Neurologi do szpitala w Płocku 6-tygodni temu. Pomimo wieku 88 lat i bardzo ciężkiego stanu, który nie dawał mu dużych szans przeżycia cały personel: lekarze i pielęgniarki zajął się nim bardzo intensywnie, podłączając cały sprzęt, który był potrzebny. Buły to trudne chwile dla nas ale zwyczajna ludzka życzliwość i empatia dużo dały. Po 6- tygodniach tata już samodzielnie oddych i nie musi być karmiony sądą. Lekarz prowadzący, doktor Wasilewski mówi, że stan taty jest nadal bardzo ciężki i trudno powiedzieć co będzie dalej. Dobrze, że rzetelnie przedstawił stan faktyczny i niepotrzebnie nie rozbudzał nadmiernych nadziei. Wielki szacun dla pielęgniarek i czapki z głów za to, żepo 6-tygodniach leżenia bez ruchu tata nie ma odleżyn ani ran. Wygląda na to, że wiedzą ca robią. Dziękuję!

Z moich doświadczeń: 1.Trafiłam z córką na dziecięcy, córka 3,5 roku, spala na łóżku które się rozesłało i musiałam prosić o jego wymianę. Niestety nowego łóżka się nie doczekaliśmy. Ja jako rodzic nie miałam nawet gdzie usiąść bo dostałam również rozwalający się fotel, na którym nie dało się siedzieć a co dopiero spać. Panie pielęgniarki olewające pacjentów, najchętniej przesiedziałyby w pokoju pielęgniarskim. Lekarze to samo. Opryskliwi, nie można się od nich nic dowiedzieć. Chyba za karę tam pracują. 2. Mąż trafił kiedyś na SOR, miał kolkę, tak jak został że tak powiem rzucony na łóżku na SOR-ze tak leżał pół dnia, kompletnie bez żadnego zainteresowania ze strony lekarzy. Ogólnie: brak zarządzania, pracownicy szpitala...bez komentarza, wszyscy pracują za karę. W sumie to nie wiem po co ten szpital istnieje...

Byłem na okulistyce z ciałem obcym w oku. Pani doktor Dorota z uśmiechem i profesjonalizmem zajeła się moim problemem. Cała wizyta nie trwała dłużej niż 15min.

Przychodzę z mocnym z uczuleniem po farbie, lekarz, a być może jakiś ratownik mówi do mnie, że mam wziąć tabletki to może przejdzie. Oczekiwanie na prawdziwego lekarza do 6h, chory szpital, nie dziwie się, że ma takie opinie.

Trafiłam z synem w sobotę wieczorem na sor a potem na oddział chirurgii dziecięcej ze złamaniem obu kości przedramienia. W ekspresowym tempie wykonano operację i złożono kości. Lek. Pan Jacek Kołakowski to wspaniały człowiek, ostoja spokoju, cierpliwości, rzeczowy, empatyczny. Wszystko wyjaśnił, uspokoił. Panie pielęgniarki i wszyscy z którymi mieliśmy styczność tej nocy bardzo pomocni i zaangażowani w pomoc małemu pacjentowi. Bardzo Wam dziękuję! Z czystym sercem polecę każdemu. Oby na każdym oddziale spotykać takich wspaniałych ludzi.

beznadziejne miejsce, nawet nie zasluguje na jedna gwiazdke 👍 z mojego i chlopaka doswiadczenia, chociaz oboje w innych odstepach czasowych. trafilam z okropnym bolem brzucha, nie moglam chodzic bez kulenia sie i nie dosc, ze spedzilam tam trzy godziny i nie dostalam zadnej diagnozy (uslyszalam ze to na pewno nie zapalenie wyrostka i czy nie chce troche w szpitalu polezec), to trzeba podrozowac caly szpital bo kazdy odsylal w zle miejsce. chlopak rowniez nie otrzymal zadnej diagnozy ani recepty, mija juz szosty dzien i bol powraca codziennie, jest nie do zniesienia i niewiadomo co mu jest. omijac te miejsce szerokim lukiem

Zostaliśmy odesłani z dzieckiem z oddziału chirurgii dziecięcej o 18:00 do szpitala w Warszawie bo nie ma dziś odpowiedniego lekarza...jak się okazało szpital w Płocku (lekarz), powinien zadzwonić do kliniki w Warszawie jak to robi w 99% w takich przypadkach i skonsultować czy jest konieczność ,,gnać matkę z dzieckiem 2h do warszawy''. Konieczności takiej nie było... Żartem i wielkim zdziwieniem dla lekarza z Warszawy był nasz przyjazd i UWAGA - zdjęcie zdjęcia RTG w telefonie, który ani trochę nie jest dokumentem medycznym. W XXI wieku lekarze ze szpitala w Płocku, nie potrafią nagrać płyty ze zdjęciem RTG. Przez co dziecko musiało mieć w przeciągu trzech godzin drugie RTG.

Ten szpital zasługuje na ZERO. Leżałam przez noc na sorze, miałam wrażenie, że pielęgniarki i lekarze bawią się w cyrk. Zamiast jakiegokolwiek zainteresowania stanem pacjenta słychać było tylko CHAMSKIE teksty od lekarza do mnie i do innych pacjentów. Przykład: dwa tygodnie przed trafieniem na sor w tym beznadziejnym szpitalu, miałam usuwany ropny wyrostek z zapaleniem otrzewnej w innym mieście, lekarz do mnie podszedł i powiedział "Dużo alkoholu pani piła, że miała to zapalenie otrzewnej?". Proszę państwa śmiech na sali, udał mu się niesamowity żart, dla mnie to bezczelne zachowanie, taki człowiek nie powinien nazywać się lekarzem. Dodam, że sprawiało mu to ogromną frajdę, a pielęgniarki śmiały się jakby były na widowni w kabarecie. Po całej nocy, gdzie niby miałam być na "obserwacji" wypuszczono mnie do domu i stwierdzili, że nie wiedzą co mi się dzieje, a po za tym mają "POWAŻNIEJSZE PRZYPADKI" i mam się skierować do lekarza rodzinnego bo to może wirus, a oni każdego wirusa nie łapią. Dodam jeszcze, że po położeniu mnie na łóżko, znając moją sytuację, nikt w nocy nie zainteresował się moim stanem, nie wykonano mi usg, nie zbadano mi brzucha, nie zmierzono mi temperatury, więc to taka "obserwacja". Po prywatnej wizycie u lekarza okazało się, że mam ostre zapalenie w jamie brzusznej i zbiera się płyn w otrzewnej, przez co wylądowałam w szpitalu w Warszawie. Lekarze wyśmiali ten szpital. Brak profesjonalizmu i jakiejkolwiek kultury! Dziwię się, że ten szpital jeszcze funkcjonuje, a lekarze mają się za lekarzy. Na pewno to zostanie zgłoszone dalej :)

To, że w tym szpitalu nie potrafią leczyć to jedno, ale okazuje się, że nie potrafią nawet wystawić poprawnie skierowania do innego szpitala. Mama otrzymała skierowanie papierowe mimo, że od paru lat wystawia się tylko e-skierowania. Pani lekarka bardzo zdziwiona i musiała ordynatora zapytać... To już nawet nie są żarty tylko jakieś dno.

Wizyta na SOR w piątkowa noc , przebiegła szybko ( ok 1 godz) ,mimo tylko głupiego zwichnięcia . Lekarz sympatyczny a pielęgniarka pomocna . Minus to słabe oznaczenia poszczególnych miejsc , jak ktoś nie zna szpitala to może się pogubić

Najgorsza w Polsce rejestracja do przychodni specjalistycznych. Czynne jedno lub 2 okienka /21.09.23 godz.12 do 14/ i chamska rejestratorka. Wewnątrz Panie piją sobie kawę i siedzą na fotelikach schowane za szafkami. Ok. 30 osób czeka, panie zupełnie się nie spieszą. Dno. Uważam że nikt z kierownictwa nie interesuje się tym problemem i jest samowola...

W grudniu 2022 rodziłam w tym szpitalu i jestem bardzo mile zaskoczona. Pomimo negatywnych komentarzy ,nie mogę złego słowa powiedzieć. Pielęgniarki uśmiechnięte, pomocne. Dziękuję za miłą obsługę 😀

Witam, przez ostatni tydzień marca byłem pacjentem Oddziału Urazowo – Ortopedycznego w Płocku Winiary z urazem ręki. Zdecydowana większość pacjentów tego Oddziału pojawia się z przypadku, podobnie jak ja nie miała w swoich planach narozrabiać. Ale kiedy już to nastąpiło i nie ma odwrotu, runął nagle świat, wszystko odwróciło się do góry kołami, trzeba się pozbierać i jakoś z tego wyjść… bo emocjonalna sinusoida ludzkiego życia osiągnęła minimum. I tu na ratunek przychodzi personel ww. komórki szpitala z całym wachlarzem pozytywnej postawy i emocji, które stanowią siłę napędową dla pacjenta. Na własnej skórze przekonałem się jak istotna jest, oprócz oczywiście medycznej dbałości, pozytywna energia. Serdecznie dziękuję za opiekę i fachowość Ordynatorowi, lekarzom, w szczególności dr Krzysztofowi, który w środku nocy poskładał moją rękę i później był obecny przy zmianach opatrunku oraz rzeczowo tłumaczył każdy etap leczenia, lekarzom pomocniczym. Szczególne podziękowania dla Pań Pielęgniarek i Salowych z Oddziału, których fachowość, opiekuńczość i cierpliwość w połączeniu z poczuciem humoru od świtu wprowadzały na salę tsunami pozytywnego wigoru. Świat momentalnie nabierał kolorów. Dziękuję Pani i Panu od zmiany opatrunków. Nie jestem częstym gościem szpitalnego łóżka, ale po raz pierwszy nie spieszyło mi się do wyjścia… Dziewczyny robicie niesamowitą robotę, tak trzymać :) Jeżeli kogoś pominąłem z góry przepraszam. Przy okazji, pozdrowienia dla kolegów z „turnusu” ;)

Na Oddziale Neurologicznym spędziłem miesiąc i nie mogę powiedzieć o nim złego słowa. Jest tam świetna, fachowa opieka, pracują wspaniali i wyrozumiali ludzie. Pielęgniarki z ogromnym szacunkiem i zaangażowaniem podchodzą do każdego pacjenta, są niezwykle miłe, uprzejme i pomocne. Podobnie Salowe, które troskliwie zajmują się każdą osobą. Nie mogę nie wspomnieć o lekarzach, którzy z szacunkiem i zaangażowaniem zajmują się pacjentami. To profesjonaliści, którzy do samego końca diagnozują pacjenta i pomagają w powrocie do zdrowia. Tego, co dla mnie zrobili nie zapomnę do końca życia. Szczególne wyrazy podziękowania dla wszystkich pracowników Oddziału Neurologicznego - dajecie człowiekowi nadzieję na lepsze jutro, za co jestem niezwykle wdzięczny. Jeśli ktoś kiedyś znajdzie się w szpitalu, każdemu życzę takiej opieki.

Umieralnia i nic poza tym. Trzymają tu lekarzy, którzy „leczą” za karę. Byle by przyjąć pacjenta, żeby się im pieniądze zgadzały. Ten szpital to powinni wyburzyć. Dr. Klonowski najchętniej to nogi by poucinał zamiast leczyć. Omijajcie szerokim łukiem, szkoda czasu na czekanie na wizytę. Lepiej dojechać do Warszawy i pójść do prawdziwego specjalisty, a nie do dinozaura na wyginięciu.

Dzwoniłem w sprawie przepukliny - pani bardzo miła, czas oczekiwania 10min, jak dla mnie pełna profeska ;) Wytłumaczyła jaki jest czas oczekiwania, podpowiedziała inne placówki które mogą mieć krótszy czas na zabieg. Jak na NFZ 10/10 ;)

Powinienem wystawić 5 ale tylko dla OIOM. Leżałem też na ortopedi im powinienem wystawić 1. Na OIOM bardzo profesjonalna opieka pielęgniarska i zmartwienie czy nic nie boli. Na ortopedi zaraz ktoś przyjdzie i potrafiło mijać godzinę

Moja siostra jest po dwóch próbach samobójczych, gdy była 2 próba samobójcza trafiła na szycie ręki właśnie tu. Tekst od kobiety która ją szyła "a jak się ciełaś to Cię nie bolalo" dodam że powiedziała tak bo na żywca ja szyła i siostre bolalo. Do takich osób trzeba mieć podejście i nieoceniac! Pomogła Nam prywatna klinika. Karma wraca jak to mówi dzisiejsza młodzież... dno!!!

Tak wyszedł z tego szpitala pacjent któremu lekarz powiedził "jakoś pan dojdzie" skandal na całą Polskę!

Oddział okulistyczny - polecam. Zabieg usunięcia zaćmy (10-11.2023) u pana 70+ na dwóch oczach (ok. m-c przerwy między jednym a drugim okiem) bezproblemowo. Doskonała opieka personelu medycznego lekarskiego i średniego. Kontrola po kilku dniach i po m-cu. Polecam w imieniu taty ten oddział. Anna Józwiak Płock

Karetka zawiozła wczoraj moja 95 letnia mamę z podejrzeniem udaru ja dotarłam tam po dwóch godzinach i początkowo w całym haosie nie mogłam ustalić gdzie mama się znajduje,ale po pewnym czasie przy dużej uprzejmości Pani z rejestracji z SORu i kilku również pomocnych pielęgniarek dowiedziałam się wszystkiegoPrzeprowadzono wszelkie badania mamie i na końcu bardzo uprzejmny Pan doktor udzielił mi wszystkich informacjiReasumujac pomimo natłoku przyjeżdżających karetek i tłumu ludzi obsługa szpitala zaskoczyła mnie swoim zaangażowaniem i uprzejmoscia.Dziekuje