Its one of the Most Historical Places in Babol .

پل محمدحسن‌خان پلی قدیمی است که از روی رودخانه بابلرود در شهر بابل می‌گذرد. این پل از آثار دوره قاجار است که به جای پل قدیمی‌تری ساخته شده‌است. به نوشته تاریخ بیهقی، در دوره غزنوی در این محل پلی چوبی وجود داشته‌است، که به نوشته تاریخ طبرستان ابن اسفندیار، بعدها به دستور نصیرالدوله شاه غازی (۵۵۸-۵۳۶ هجی قمری) «زر به خروارها ریخته شد و پارو در میان زد و … پلی از خشت و آهک بنا کردند». این پل در ۲ کیلومتری مرکز شهر بابل و در جنوب قرار دارد و اطراف آن متشکل از ۵ محله شامل شهرک شهید چمران، شهرک فرهنگیان، محله سرپل محمدحسن‌خان بخش دو و سه و محله سرپل محمدحسن‌خان بخش مرکزی است. در اوایل حکمرانی کریم‌خان زند، به سال ۱۱۴۶، محمدحسن‌خان قاجار جد آغامحمدخان قاجار، که شهر بارفروش (شهر بابل فعلی) و سایر نقاط مازندران را تصرف کرده و در جنگ بر کریم‌خان زند پیروز شده‌بود به پاس قدردانی از مردم بابل، با صرف هزینه ۱۲۰۰۰ تومان بر روی رودخانه بابل پل بزرگی احداث کرد که تا امروز باقی مانده و به پل محمدحسن‌خان معروف است. این پل دارای هفت چشمه (طاق) اصلی و دو چشمه فرعی است که ارتفاع آن از بستر رودخانه ۱۱ متر است. این پل با طول ۱۴۰ متر و عرض ۶ متر، یکی از پل‌های مهم استان از نظر مسائل اقتصادی و ارتباطی به‌شمار می‌آید. تا سال ۱۳۴۳ارتباط بابل و آمل از طریق همین پل ممکن بود تا اینکه در همین سال راه جدیدی که از سوی غرب شهر آغاز می‌شد ساخته شد، اما با این که سالیان زیادی از قدمت این پل می‌گذرد کماکان پابر جاست و ماشین‌های سنگین از آن عبور می‌کنند، که این امر با خود انتقادهایی را هم به دلیل صدماتی که می‌تواند به این اثر ملی وارد کند به همراه داشته‌است. هم اکنون از این پل هیچ ماشینی عبور نمی کند و با ساخت مجسمه هایی به یاد قدیم و عبور اسب ها از این به بعد این مکان تنها محل پیاده رو شده است و حتی عبور ماشین های سنگین از زیر ان نیز ممنوع است. به همین منظور و به دلیل قابلیت عبور تنها یک باند سواره‌رو و ترافیک سنگین بر روی پل محمدحسن‌خان و به دلیل حجم ترافیک سنگین در محور قدیم بابل به آمل چندی پیش معاونت ساخت و توسعه راه‌های وزارت راه و ترابری تصمیم به ایجاد پلی بتنی یک‌طرفه در کنار پل قدیمی موجود گرفت، که اکنون در حال استفاده می‌باشد. این پل بزرگ‌ترین راه ارتباطی بخش‌های گتاب، بندپی شرقی و بندپی غربی شهرستان بابل نیز می‌باشد. این پل پیش از این یک‌بار به وسیلهٔ رضاشاه پهلوی مرمت شده‌است. یکی از موارد شاخص این پل معماری صفوی بنا و استفاده از سفیده تخم‌مرغ (البته به گفته برخی زرده تخم‌مرغ و ساروج) در ساخت آن است. این اثر در تاریخ ۲۲ اردیبهشت ۱۳۵۶ با شمارهٔ ثبت ۱۴۱۴ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است. پل سوم این پل در اسفند[۱۳۹۴] روز منتهی به سال جدید یعنی سال[۱۳۹۵] افتتاح رسمی شد و در حال حاضر رفت آمد خودروها از روی این پل متوقف شده‌است و با تلاش شهرداری بابل امکاناتی برای بازدید عموم از این پل فراهم شده‌است؛ که البته با آمدن باران شدید مجبور به برداشتن داربست‌ها شدند

The most spectacular babol is here

(Translated by Google) Mum, because I went through it hundreds of times and saw the way below, it's not good. (Original) مم چون صدها دفه ازش عبور کردم و زیرو روشو دیدم خوبه بد نیست .علت‌ یکم بیحال گفتنم اینه ک متأسفانه آثار باستانی ما بهش توجه نمیشه

A historical bridge that was made in Qajar Dynasrt Era.

#good

پل محمدحسن خان قاجار پدر آغا محمد خان قاحار یادگار دوران اواخر زندیه و اوایل قاجاریه از معدود راه های قدیمی که هم اکنون نیز در دسترس است

Es ist wirklich eine Schöne historische Brücke, aber leider wird sie nicht geschützt, wie es nötig wäre

Nice

Very very good

I walked on it at midnight. It was a history bridge in Babol, Māzandarān province, Iran.