5/5 Jothi B. 10 months ago on Google
ஆசிய
சிங்கம் (Panthera
leo
persica)
அல்லது இந்திய
சிங்கம் அல்லது பாரசீக
சிங்கம் என
அழைக்கப்படுவது [3] சிங்கங்களில் ஒரு
கிளையினம்
ஆகும்.
இவைதற்போது இந்தியாவின் குஜராத் மாநிலத்தின் கிர்
தேசியப்
பூங்காவில் உள்ளன.
இதன்
எண்ணிக்கை
குறைந்துவிட்டதால்
இதை அருகிய
இனம் என்று பன்னாட்டு
இயற்கை
பாதுகாப்புச்
சங்கம் பட்டியலிடப்பட்டுள்ளது.[1] 2010
முதல்
இந்த
சிங்கங்களின்
எண்ணிக்கை
கிர்
தேசியப்
பூங்காவில்
படிப்படியாக
அதிகரித்து
வருகிறது.
இது குசராத் மாநில
விலங்காகும்.
மே
2015
இல்,
14
வது
ஆசியச்
சிங்கக்
கணக்கெடுப்பு
சுமார்
20,000
கிமீ
2
(7,700
சதுர
மைல்)
பரப்பளவில்
நடத்தப்பட்டது,
இந்த
பகுதியில்
சிங்கங்களின்
எண்ணிக்கை
523
ஆக
உள்ளதாக
தெரியவந்தது.
இதில்
109
ஆண்
சிங்கங்களும்,
201
பெண்கள்
சிங்கங்களும்,
213
குட்டிகள்
உள்ளதாக
மதிப்பிடப்பட்டுள்ளது.[4][5] இந்த
எண்ணிக்கையானது
2018
ஆம்
ஆண்டு
600
ஆக
அதிகரித்து,
2020
இல்
674
ஆக
உயர்ந்துள்ளது.
மேலும்
சிங்கங்களின்
பரவல்
2015
இல்
22,000
சதுர
கி.மீ
பரப்பு
என்பதில்
இருந்து
2020
இல்
30,000
சதுர
கி.மீ
என
உயர்ந்துள்ளது.
இதன்
மூலம்
சிங்கங்களின்
பரவல்
பரப்பளவு
36
விழுக்காடு
அதிகரித்துள்ளது.[6]
ஆசிய
சிங்கங்கள்
என்பவை
இந்தியாவில்
காணப்படும்
பெரும்
பூனை
இனங்களில்
ஒன்றாகும்.
பிற
பெரும்
பூனை
இனங்கள் வங்காளப்
புலி , இந்தியச்
சிறுத்தை , பனிச்சிறுத்தை, படைச்சிறுத்தை ஆகியவை
ஆகும்.[7]
ஆப்பிரிக்க
சிங்கங்களின்
துணைக்
குடும்பமாகக்
கருதப்படும்
ஆசிய
சிங்க
இனமானது,
ஒரு
லட்சம்
ஆண்டுகளுக்கு
முன்பு
ஆசியப்
பகுதிக்கு
இடம்பெயர்ந்திருக்கலாம்
என்று
கருதப்படுகிறது.
முற்காலத்தில்
இவை பாரசீகம், இஸ்ரேல் , மெசபொடேமியா , பலுசிஸ்தானில் இருந்து,
மேற்கில் சிந்து கிழக்கில் வங்காளம்வரையிலும் தெற்கில் நருமதை ஆறுவரையிலும்
காணப்பட்டன.
ஆப்பிரிக்க
சிங்கத்துடன்
ஒப்பிட்டால்
இதற்கு
பிடரி
மயிர்
சற்றுக்குறைவாக
இருக்கும். [8]பெண்
சிங்கத்துக்கு
பிடரி
மயிர்
இருக்காது.
உடலில்
கோடுகளோ
அல்லது
புள்ளிகளோ
காணப்படா.
ஆனால்
சிங்கக்
குட்டிகள்
உடலில்
புள்ளிகள்
,கோடுகள்
காணப்படும்.
2 people found this review helpful 👍