Kinderdorp Neerbosch, Wat was dat voor mij een geweldige tijd. Een tijd die ik mij altijd zal blijven herinneringen. Daar heb gezeten op groepen in de welbekende paviljoentjes. Veel leuke tijden meegemaakt samen met meerdere jongeren die daar ook zaten. Het was er altijd gezellig en in de omgeving was altijd genoeg te doen. Had er veel contacten, vrienden en vriendinnen. Jammer genoeg tot aan de dag van vandaag heb ik geen contact meer. Maar gelukkig blijft de herinnering wel voor altijd. Mvg Maurice.

Dat hier ooit 20000 kinderen hebben gewoond, indrulwekkend. Een bezoek aan het kleine museum is zeer de moeite waard. De verhalen die hier verteld worden zijn heel indrukwekkend.

(Translated by Google) On December 1, 1974 I started as a group leader at the Spechten community. Had a very good time. Team consisted of Sjef, Frieda, 3rd name shot. The group with Astrid, Joyce, Ronnie, Martin, Marcel, Corrie, Jennie, Petra, Truusje, Marcel, George and later Iwan, Eric, Andre, etc, etc. Last name known to me but just not naming. Reopened after 4 years of the Kraayenest Living Group. Beautiful memories. I am still in contact with Ronnie and he keeps me informed of the news on a regular basis. Went to the Hoenderloo Group in 1980. After 20 years there as a manager at Ama's (asylum seekers) Naar3 years from 2003 working as a manager at Intermetzo. 40 years of youth care and still active. But the memory remains as a panther started on Neerbosch with many good and warm memories. (Original) Op 1 december 1974 ben ik begonnen als groepsleider op leefgroep de Spechten. Een zeer fijne tijd gehad. Teambestond uit Sjef,Frieda, 3e naam ontschoten. De groep met Astrid, Joyce, Ronnie, Martin,Marcel, Corrie,Jennie, Petra,Truusje, Marcel,George en later Iwan, Eric, Andre, etc,etc. Achternamen bij mij bekent maar even niet benoemen. Na 4 jaar Leefgroep Kraayenest heropend. Mooie herinneringen. Ik heb nog contact met Ronnie en hij houdt mij met enige regelmaat op de hoogte van de nieuwtjes. In 1980 naar de Hoenderloo Groep gegaan. Na 20 jaar aldaar naar Valentijn als leidinggevende bij Ama's (asielzoekers) Naar3 jaar vanaf 2003 werkzaam als leidinggevende bij Intermetzo. 40 jaar jeugdzorg en nog steeds actief. Maar de herinnering blijft als broekie begonnen op Neerbosch met vele goede en warme herinneringen.

Vandaag neem ik een duik in het verleden door een toevallig bezoek aan dit museum in Kinderdorp Neerbosch waar ik al ruim 40 jaar regelmatig kom, o.a omdat mijn oudste broer hier om de hoek woont, maar waar ik nog nooit eens echt ben gaan kijken. Ik ben blij dat ik vandaag eens de moeite heb genomen want ik ben bijzonder verrast door zowel de fantastische tentoonstelling als door de gastvrijheid waarmee ik word ontvangen. Het museum is gehuisvest in het erg mooie witte kerkje, de Weezenkapel genoemd, dat je vanaf het hele terrein kunt zien. Ik ga naar binnen en word meteen zeer vriendelijk begroet door een jongedame die vraagt of ik graag een rondleiding wil en wat uitleg over de tentoonstelling. Dat wil ik wel en zij neemt mij meteen op sleeptouw. Zij heeft geschiedenis gestudeerd op de Radboud en doet dit werk als vrijwilliger omdat ze het leuk vindt. Ik kom snel veel te weten over het verhaal dat dit museum vertelt over de duizenden kinderen die hier als wees vanaf 1867 werden opgevangen en heel snel heel veel leerden over voedsel verbouwen, over meubilair, kleding en schoenen maken, over boeken, kranten, tijdschriften en kalenders drukken, en God weet wat al niet meer onder leiding van leermeesters. En dat alles met het oog op dat ze in staat zouden zijn zich in de grote, boze mensenwereld staande te houden en een vak uit te oefenen. De tentoonstelling is met zeer veel liefde, aandacht en oog voor detail samengesteld en er is zo veel mooi materiaal aanwezig dat ik mijn ogen uitkijk en volop foto’s maak. Mijn rondleidster biedt mij een kopje koffie aan, ontfermt zich daarna over andere bezoekers terwijl ik nog uitgebreid rondsnuffel en ronddrentel in deze sfeervolle ruimte. Heb nog een gesprek met de vriendelijke conservatrice die erg trots is op haar inmiddels erkende museum en op de diverse educatieve evenementen alsook de traditionele reünies voor oud-bewoners op Hemelvaartsdag sinds 1894!!!! Kortom: er is hier volop leven in de brouwerij. Plotseling hoor ik orgelklanken als om dit te onderstrepen. De organist met de betekenisvolle achternaam Mineur, die ook het orgel in de Stevenskerk in Nijmegen bespeelt, vertelt mij dat hij het orgel hier regelmatig laat klinken. Ik blijf nog een tijdje rustig zitten om te luisteren en te genieten voordat ik afscheid neem en vertrek. Wat een prettige ervaring. Een aanrader voor jong en oud.

Einfach nur schön. Toll das die Gemeinde es Instand gesetzte hat. Die Idee es vor Hundertjahren und mehr, als Lernpprojekt mit Auszubildenden im Handwerk aufzubauen ist zusätzlich sehr bemerkenswert.

We hebben daar een reünie van oud groepsleiding gehouden.

Kinderdorp Neerbosch Van 't Lindenhout museum, gevestigd op het terrein in het kerkje wat opgebouwd is door de kinderen die er begin 1900 woonden begeleid door hun leermeesters. De moeite waard om er een bezoekje te brengen

Mooi museum met foto’s, voorwerpen, kleding en enthousiaste medewerkers. Ook voor onze kinderen een leuke ervaring.

Nice!

Prachtige lokatie en fraai historisch gebouw. Interessante lezing over de naamgever en de historie van het complex

(Translated by Google) Very nice. The volunteers are working hard to convey the story about orphans. For all Nijmegen residents certainly worth a visit (Original) Heel erg leuk. De vrijwilligers zetten zich hard in om het verhaal over wezen over te kunnen brengen. Voor alle Nijmegenaren zeker de moeite om een keer langs te gaan

Indrukwekkend maar klein

Mooie tentoonstelling en vriendelijke vrijwilligers

Prachtig museum, mooie tentoonstellingen en lezingen. Ook de medewerkers zijn erg betrokken.