Ωραίο το άγαλμα του "Μαύρου Καβαλάρη" για εμάς και "Καρά Πιπέρ" (μαύρο πιπέρι) για τους Τούρκους, Νικολάου Πλαστήρα. Ενός Άξιου Στρατιωτικού και Πολιτικού της Ελλάδας μας!

Ένα άγαλμα προς τιμήν του Στρατηγού Νικολάου Πλαστήρα. Μπράβο σε αυτούς που δεν ξέχασαν το έργο του στη Χίο!!!

Ο Νικόλαος Πλαστήρας (4 Νοεμβρίου 1883 - 26 Ιουλίου 1953) ήταν Έλληνας στρατιωτικός και πολιτικός. Έγινε γνωστός για την στρατιωτική του δράση κατά τους  Βαλκανικούς Πολέμους  (όπου απέκτησε το προσωνύμιο ΜΑΥΡΟΣ ΚΑΒΑΛΑΡΗΣ) και τη  Μικρασιατική εκστρατεία  ενώ πολλές φορές συμμετείχε σε στρατιωτικά κινήματα. Ήταν  φίλοβενιζελικός  και κυβέρνησε ως πρωθυπουργός την Ελλάδα τρεις φορές, μία το 1945 και άλλες δύο στα 1950-1952.

(Translated by Google) Statue of Nicholas Plastira (Original) Άγαλμα Νικολάου Πλαστήρα

Έφιππος ανδριάνταςτου στρατηγού Νικολάου Πλαστήρα στη είσοδο της πόλης κοντα στο λιμάνι στην πλευρά που είναι το ξενοδοχείο Χανδρής. Είναι ένα λαμπρό παράδειγμα διαδημοτικής συνεργασίας μεταξύ του Δήμου Καρδίτσας και του Δήμου Χίου. Το πρωτότυπο κοσμεί την κεντρική Πλατεία της Καρδίτσας (όπου και η γενέτειρα του " μαύρου καβαλάρη) ενώ με την ίδια μήτρα κοσμεί πλατεία της Χίου όπου ο στρατηγός είχε σημαντική δράση.(μετά την παραχώρηση των πνευματικών δικαιωμάτων από τη γλύπτρια) Αξίζει να διαβάσετε την ιστορία που το συνοδεύει!

Στην είσοδο της πόλης δεσπόζει αυτό το όμορφο άγαλμα. Το βράδυ φωτιζετε.

Καταπληκτικό το άγαλμα του Στρατηγού Νικολάου Πλαστήρα. Ο Νικόλαος Πλαστήρας (4 Νοεμβρίου 1883 - 26 Ιουλίου 1953) ήταν Έλληνας στρατιωτικός και πολιτικός. Έγινε γνωστός για τη δράση του κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους (όπου απέκτησε το προσωνύμιο Μαύρος Καβαλάρης) και τη Μικρασιατική εκστρατεία ενώ πολλές φορές συμμετείχε σε στρατιωτικά κινήματα. Ήταν φιλοβενιζελικός και κυβέρνησε ως Πρωθυπουργός της Ελλάδας τρεις φορές, μία το 1945 και άλλες δύο στα 1950-1952. Γιος του Χρήστου Πλαστήρα, ράφτη, και της Στυλιανής Καραγιώργου, υφάντρας, γεννήθηκε στο Μορφοβούνι Καρδίτσας (παλαιά ονομασία: Βουνέσι), το 1883[1]. Κατά τον πόλεμο του 1897, η οικογένειά του καταφεύγει στην ορεινή Πεζούλα της Νευρόπολης Αγράφων και μετά το τέλος του πολέμου επιστρέφουν στην Καρδίτσα, όπου φοιτά στο δημοτικό και στο ελληνικό σχολείο της πόλης. Η φοίτηση όμως στο σχολείο διακόπτεται όταν εμπλέκεται σε έναν καυγά με τον γιό ενός Τούρκου Αγά και αναγκάζεται να διαφύγει για να μη συλληφθεί, μέσω Βόλου στον Πειραιά. Φοιτά στη Βαρβάκειο Σχολή και στη συνέχεια επιστρέφει, αφού φεύγουν οι Τούρκοι από τη Θεσσαλία, στην ιδιαίτερη πατρίδα του για να ολοκληρώσει τις γυμνασιακές σπουδές του[2].

Long life turkey 🦃 ❤️

Nice statue and great history...

Nothing special

Πραγματικός ήρωας και γνήσιος Έλληνας. Ευτυχώς τον τίμησε η Χίος.